kendi özüne bak da kusurunu bir kez görü veresin
neden ki bir kýsýr döngünün içindesin
alýþýla gelmiþ o hor davranýþlarýný gömerek topraða
öz eleþtiri yap ki gönül daðarcýðýný az insafa gelesin
senin öðrenmeye hiç mi hiç niyetin yok
bir baþkasý mýdýr ki hep olan suçlu
bize suç görünen þey sakýn dosdoðru olmasýn
nefsini týmar ederek bir hizaya gel istersen
öze yapýlan normal halleri neden ki
bir suçmuþ gibi de görürüz ki
yoksa gurur kibrimiz midir bizi zorda býrakan
neden ki daima hep biz haklýyýz gözlüðü ile bakýlýr ki
haksýzlýða uðramýþ gibi çýrpýnýp da durmamýz da neden
art niyetli davranýþlar diye kuþkuyla bakmak bir kýya
bir kan davasý yaratmak kanýmýz da var mý?
vicdaný da kendi isteðimizle tek taraflý yönlendirmek de niye
özrümüz kabahatim’ize yalvarmaz mý?
bu bir haksa nahoþ bir hak
sana hep serbest bölge
baþkasýna ise neden ki hep yasak
bre mankafalý
bu alem sadece bir tek senin keyfine mi kaldý
yoksa biz mi yaratýk bu kýsýr döngü çýkmazýný
el insaf yani
sanki herkes kýyamet biz cennet
bunun adý cehenneme bir davet
oysa zýrnýk koklatmadan herkesten týr yükü ilgi isteriz
hüsnü niyeti
ilgi ve alakayý
saðduyuyu ve nezaket ile hoþgörüyü beklerken
emek ve fedakarlýðý da hepten esirgeriz
her türlü beþeri olguyu durmadan ister de isteriz
hiç býkýp da usanmadan
çözüm sonradan gelmez ki ilk baþta olur
hem bizim çözülecek neyimiz var ki
biz bir ümmetin torunlarýyýz ve özden kardeþiz
bu anlayýþsýzlýk deðil midir ki
kardeþi de kardeþine hunharca kýrdýran
durmayýp da soluk bile aldýrmadan zorlayýp hiç de vazgeçmeyiz
bu kadar kendimizi beðenmekte neden
nedir bu denli katý olan koyu bir benlik ki
bizler yoksa bu yaþamýn ve beþerin tek vazgeçilmezi miyiz?
niçin her türlü dert kasavet hep bizde varmýþ gibi de görürüz
pire gibi derdi dev yaparýz da
karþýmýzdakini de hiçte önemsemeyiz
bizi hep dev aynasýndan baktýran o þey de nedir?
kusur koymaz yaparýz da yine içimiz kýpýr kýpýr
dönekliðin üstünü kapatmayý nasýl da kolay beceririz
her yanlýþta dostu suçlarýz
sen düþmandan yana mýsýn benden mi diye
nalýncý keseri gibi de ha bire özümüze yontarýz
bir manda gibi de asla doymayýz
senin dostun dost mu yoksa ki suç ortaðýn mý?
sonra da bir dost yok diye de durmadan dövünürüz
sevgi vefa emek güven ve o dostluk da nerede
yanýna bile yaklaþmaz da hep bekleriz
satmýþýz anasýný deðerlerin de hep de deðer verilmeyi bekleriz
aklýn fikrin hurdalýðýn da alimlik taslar dururuz
bir dönüp de kendimize bakmak hiç aklýmýza gelmiyor mu?
bir kez bile karþýmýzdakinin gözüyle
aslý astarý vermek varken erbabýna kýlýf uydurmak da niye
mezara kadar yanlýþtan mutlaka bir dönüþ var
hâlâ da vakit de var
neden ertelenir hep yapmamýz gereken iþler
bil ki ihmal hakikati boðar
illa ki bir fýrsat var
yol da hala yakýnken
debelenerek direnmeye de ne gerek var…
(12.08.2015) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… -Dert üstüne dert sundun… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!