- burada yine didişiriz…

þöyle ki
ne vakit bir omuz vermek istesem köhneliðimize
hep benliðinin kör isyaný yakýp da yýkýyordu sevgimi
sinsice siniyordu gizli gizli iliklerime ürküntü
sen dalýnca gurur ve kibrin içine göremedim ki yar seni
her bir duygu da solup da sararýyordu
yüzünde ki bukalemunun al teni
ar ve edebi hiç zarar vermeden taþýmak
o kadar da kolay mýydý sanki

inancýmdan ve senden asla vazgeçmedim
yýllarca gittim geldim yine de bekledim
upuzun saçlarýnýn gölgesinde kaldýkça mayhoþ
cana her hava ne hoþ
maziyi kurcalarken dün korkuyu soktu içime gece
çýkmaz bir sokakta bir biçare gibiydi hepten yüreðim
dört duvarý döndüm Allah döndüm
eskimiþ yüreklerimizi de bit pazarýn da gördüm
kan kusturdu bana hem de o biçim
senin de benim de taþýmadýðýmýz duygularýmýz meleðim

öyle bir kötü his ki bu
sahi neyimizi beðenmedik neydi ki bizim zorumuz
bir aklýma gelebilseydi ya
demek ki ikimizde çok hem de çok boþmuþuz
nefsimizin keyfinde meðer ki hepten körleþmiþ gözlerimiz

söyle bana tutku emek vefa güven ve dostluk yokken
nasýl aþka varýlýr ki
onun için tez kayboldun daha vakit çok erkenken
hiç mi görmedi sana olan sevgimi yüreðinin içinde ki

sen hýrçýn mý hýrçýn bir kedi
bense inatçý mý inatçý bir keçi
öyle ki beyinsiz sürülerin arkasýndan uçuruma
hiç düþünmeden atlayan bir intihar timiymiþiz
nedense biz hiç sýra dýþý da olamamýþýz
yaþam aramýza sokup da durdu türlü türlü kuma

demiþsin ki bir gelsin de
yeter ki bir kez de olsa bir yüzünü görebileyim
bu nedamet içinde ki son nefesim de
yar beni sen gittiðin gün sen zaten öldürmüþsün
ölü gömülür hiç görülür mü be gülüm
sen de ölünce gelirsin yanýma da burada yine didiþiriz
sonra bilirsin ki üstümden geçirip de götürdün zulmün
hafýzamý kaldý bende silindi gitti tüm sezgiler
duymaz algýlayamaz oldum
girmiyor ki ruhuma bir dirhem de olsa ezgiler
baþý kýçý kaybolmuþ bir yaþamýn tam da dibindeyim

öyle bir meçhulün elin deyim ki
dur durak bilmeden doðup da duruyor ruhumda ki isyanlar
ben beni unuttum sen kimsin nasýl seçip de bileyim ki
serde biri vardý ama aslý hiç yoktu iþte severken
çevrilirken kopup da duruyor bir bir maziye ait sayfalar
oysa ki aþkýn ölümsüz þerbeti yerine siz zehir zýkkýmý seçtiniz
tutulmuþ tüm bedenim donuk bir sancýyla düþler
kahretmeye çýldýrtýp da mahvetmeye siz birebir diniz

ben özümden hunharca koparken
ki sen hiç sormadýn benliðim topraða gömülürken
geçiþte de neden arkanýza hiç bakmadan koyup da gittiniz
yinede sizin o beklediðiniz son arzularýnýz yerli yerine gelsinler
gel hadi istiyorum seni hadi yanýma gel
gel ki makberde de bekler durur bizi o aptalca didiþmeler…




(13.08.2015) AZAP…














Sosyal Medyada Paylaşın: