I.
yýldýzlar kayarken ýþýltýyla sineme, öyle ferahtýlar ki
þayet, baðrýmýn direncinin gücü olmazsa
zaman kopup gidecekti, tüm geleceðiyle bilmeden
güzel ve hoþ bir sarhoþluktu, baþým da dolanan
ve güleç bir yüzle, soluyordum
aniden parlarken öfkem
þaþkýn aptallýklarým, çöktü yerine
O, an sordum
buda, ne?
þaþkýnlar: «güç,» dediler.
II.
yaðýz bir esmer hopladý birden, sanki kurda benziyordu
ve elleri çarparken birbirine, heyecanýndan
gözlerinden, þimþekler dans ediyordu
soludu bir an, o dar boðazlar da
yutkundu da, durdu
sorsalar
incinen duygular altýnda, haykýrmak bile zordu
ve karamsarlýkla, düþtü tüm korkularý
tutmasalar, acý duygularýný
yerinden aniden, sanki kalbi fýrlayacak gibiydi
III.
Saatler geçiþtirdi, götürdü zamaný
bir tabur geçti sanki, sýkkýn yüreðinden
Elâziz’linin
karanlýklara, hep kýzýyordu
oysa ne aydýnlýklar hayal etmiþti, saf yüreði
sanki de onlarý, bir daha göremeyecekmiþ gibi
bakýndý etrafýna, gözünün karasýyla
Saðý ve solu boþ bir duygu içinde
karma karýþýk duygular içinde oðundu
IV.
sonra mý, sonra o okkalý küfrünü savurdu
baþýný alýþta gitti, avuçlarýn da
fakat çaresi yoktur ki, kahpeliklerin
yoktu da, onun üstüne bir yiðit
ne çare ki kýrýlmýþtý, bir kere beli
vuracaktý, babasýný vuraný
aldý eline, kuraný
daldý içine, ayet ayet
tutamayýp, kaldý hýçkýrýklar da
V.
bumuydu, hayatýnýn sonu
oysa bir aya kadar da, düðünü vardý
açtý yaratanýna, ellerini
Ya Rab!
benim, ne günahým vardý
affet beni baba, ne olursun anla oðlunu
iþte bak, Allah’ýmýn son kitabý
ancak; benim verdiðim caný, ben alýrým diyor
üstüme yaðsa yaðmur gibi kurþunlar, asla ve asla korkmam
korkum, o ki!
Allah’ýmýn emrini dinleyemediðimden, hýþmýna uðramak
affet beni! Babam
yapamýyorum; yapamam da, hayatýmýn ýþýðý babam
yoksa çýkarým, Allah’ýmýn pak yolundan
maazallah!
ya sonra..?
(17.06.2012) AZAP...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… -Dert üstüne dert sundun… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!