EN SAHİCİ OLANDI SEVMEK...
Sessizliðin sesi idi en yakýcý
Ve en sahici olandý sevmek:
Koþullanmadan ve konuþlanmadan yakýcýlýðýna
Evrenin.
Hidayet bildim bileli aþký
Kurak bir iklim kadar nasýl da yýkýcýydý ve
Ýmgeler seðirtti bir menzilden diðer
Bir izleðe.
Ve somurttum günlerce
Gidip de gelmeyen göçmen bulutlara:
Sadece seyrettim ve usulca,
Hissettirmeden kara gölgelere.
Sýðmadým satýrlara
Sýðýntý mutsuzluðum kadar heyula bir boþluktu
Adeta yol bildiðim kýrýk çakýl taþlarý,
Bir bir döktüðüm her gidenin ardýndan
Nasýl da safça ve edilgen varlýðým
Aslýnda tek vazgeçilmezim.
Çýðýrtkan söz öbekleri
Sadece duygulardan mütevellit,
Taþan ve akan oluk oluk
Nezdinde bilsem de
Vazgeçilmez bir düþ olarak
Ýþlenirken sicilim.
Son bir edim son bir dürtü kadar
Kabul görmez yine de soluklandýðým
Ve hatta
O tek kýmýltý makamsýz bir seyrin
Perde arkasý:
Tek bir sözcük dile gelmeyen
Fýsýldarken adýmý
Ýçine sýðdýrdýðým koca bir yaþam
Bir fani belki bir ömür:
Kelebek kadar naif aslýnda
Nasýl nasýl da kýsa döngü,
Bilsem de geç
Ucundan tutmak sadece
Kopacaðýný bilsem de.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.