yoksunluðumun,
yoksulluða karýþtýðý inkar vakitlerinde
temelli gidiþlerinin
temeli çatlak ümitler vaat ettiði akþamlardayým,
susuzum,
uykusuzum,
çokça huysuzum.
ölü mýsralarýn morgvari köþelerinde hayat buluyorum,
yarýsý yaþanmýþ günlerin çýkmazýnda
pus gecelere hilebaz saatler kurarken,
dünden devþirme anlar üþüþüyor,
sana inat hepsini bir bir hatýrlýyorum!
her dün,
belki bugündür diye çýktýðým hayattan aþýrmaya
tek lüksüm olan "sen" için
atýp tutuyorum müþterek bahislerimi
en olur yerlerinden kaybediyorum sonra,
küs yerlerim aþýnýyor.
iflah olmaz, hayta bir "sen" eskicisiyim ben...
çok pahasýna sevip
yok pahasýna terkedilen.
bu yaz da böyle geçer
hasret bende ise,
sen istediðin kadar dönme!
syrus