kuyruklu yýldýzýn
kuyruklu bir yalanýyým ben
gittiðinden beri "O gelecek " masallarý uyduruyorum
Gepetto’nun montaj hatalý ürünü gibi
yok yere uzuyor burnum
köstekli yalnýzým bu ara
arada zincirimden uzanýp salýnýyorum anlara
örselenmiþ ruhum fazla iþlemiyor
bir ölü kadar saðým
tekrar tekrar kendimi yaþamaya kuruyorum
bilirsin
kahramanlar çaresiz kalýnca çýkar
kaleyi fetheden asker
gemiyi kurtaran kaptan
bu þiirin de kahramaný benim
ütüsü soðusa da kelimelerimin
sen varken nasýl hayatta kalýnýr öðreniyorum
üzüleceðim tarafýmý öyle çok yok ettin ki
bundan sonra mütamadiyen mutlu olabiliriz seninle
gel!
syrus
kev*