Birkaç kiþi gidiyorsun gidince
vuslat duasýna çýkýyorsun
içindeki gurbetle
herkes kavuþmuþ oluyor buluþunca
sadece biz yalnýzýz bir araya gelince
ne sen varsýn ne ben
bizim oldugumuz yerde
vuslat duasýna çýkýyorsun
içindeki gurbetle
kaç þiir uzaklýktasýn bana
usulca yaklaþ
akþam gibi sabaha
gizli kalmýs
neyin olabilir ki daha
hiç sevmedin beni hadi saklama
kaç gönül uzaklýktasýn bana
kaç ayrýlýk sonra
Gövdende kýrmýzý kutu kayýtta
aþka düþtüðün an
sýrlarýn bir bir sýralanýr ardýnca
sen de þaþýrmamalýsýn
kalbinde olamadýðýma
nankör hafýzam yalanlarýna inandýkça
adýnýn hafýzý olur
susar senden baþka ne varsa
söyle bana
kaç söz uzaktayým sana
birkaç kiþi susuyorsun susunca , susayýnca
yaðmur duasýna çýkýyorsun
içindeki çocuklarla
çöller uzanýyor aramýzda
Çöllerde kum fýrtýnasý
ne zaman uzansam
Avuçlarýmda ellerin
Kurumuþ toprak parçasý
Ufalanýyor yumruðumu sýktýkça
Yaðmur duasýna çýkýyorsun
Ýçindeki çocuklarla
Ýki göz yetmedi sana biliyorum
Böyle öðrendin belki de
Sözlerle de bakmaya
Ýçimin aynalarý serildi önünde
Dilim kilidinde döndükçe
Birkaç kiþi bakýyorsun bakýnca bakýlýnca
Nazar duasýna çýkýyorsun
Ýçindeki kurþunlarla
Gözlerin dökülürken
ne yansýyor insanlara
Bende gördüklerinden baþka
Sahi ben ne görebilirim ki
Sen çoðalýyorsun aynalar çatladýkça
Nazar duasýna çýkýyorsun içindeki kurþunlarla
Çok yaþadýn bende birçok
Bu kadar çok yaþamasan
Bu kadar çok yalnýz kalmazdým
Bir hayat yetmedi sana biliyorum
Ben hep sana azdým
Sana hep birazdým
Hep senden ben
bir azdým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.