Kul Olur Gönül
KUL OLUR GÖNÜL.
Ne olur gel demez, gelmezse de yâr.
Yârine zaten hep, kul olur gönül.
Dinmez asla bu kor, güneþe ayar.
Sanma ki sevdayla, kül olur gönül.
Riyaset siyaset, hükmetmez aþka.
Seveni sevilen, sevseydi keþke.
Bir âþýk maþuktan, ne ister baþka.
Sevmeyi bilene, dil olur gönül.
Manda kabul etmez, aþktan baþka hiç.
Bir baþka gönledir, esaretle göç.
Sevilmese bile, almaz asla öç.
Her cefayý saran, kol olur gönül.
Tüm tatlarýn tadý, boþ gelir aþka.
Yalnýz maþuk tadý, baþ gelir aþka.
Yârden her bir gelen, hoþ gelir aþka.
Tadý emsalsiz bir, bal olur gönül.
Asýrdan asýra, yol olur gönül.
Rüzgârýn önünde, dal olur gönül.
Kandan alýr rengi, al olur gönül.
Bir küheylansa aþk, nal olur gönül.
Mustafa EROL
08.08.2015
Manavgat / Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.