Sen Sahil Kıyısında Bir Gece

Haberin var mý bilmem ama þuan tek baþýnalýðýmýn ortasýndayým.
Sahil baþý iskelenin en ucuna oturmuþ ayaklarým sarkýk bir görevde,
Düþlüyorum seni.
Þimdi saat senden sonraki günlerin gecesi.
Miadý dolmuþ dizlerimin.
Oysa biran önce sana koþup lanetleyebilirdim yokluðunu.
Burada kutsanmýþ yavaþlýkta akýp gidiyor zaman.
Yakamoz ,en renkli duasýný aksederken naif bir denizde,
Banada en kýrýk notasýný öðretiyor aðýdýn.
Süpriz oldu açýkçasý adýnýn nefesimde ikamet ettiði vakitlerde
Boðazýmýn hýçkýrýklanmasý,
Aðlamamak adýna gösterdiðim onca çabadan doðan yorgunluðum.
Ama güvenme bana sakýn,
Her an aðlayabilirim pera.
Dudaklarýma gece dolusu küfür doldurup
Aç bir kartal gibi nefretimle, pençelerim "sen" temelli hayalleri.

Uzakta kalma yarama dokunuyor,
Otur sustuklarýmýn en dibine n’olur.
Ýki kelimenin belini kýramayacak kadar güçten düþtü ruhum.
Ensturumantal bir tavýrla ýslýk çalan rüzgarýn ses telleri bile infilak etmiþ.
Sen pera! nisanda yaðmur,
Hoyrat bir aðustosun esip giden gelinciði
Uzakta kalma yaram(ýz)a dokunuyor
Özündeyken insanoðlu masivanýn.

Ýstiþaresi emarelerle dolu gecenin koynundan kopmalýyým artýk pera.
Biraz daha oturup þairce bir iki yýldýz düþse dilimden
Aðýr ve zahmetli bir yalvarýþta beni berduþ sanacaklar,
Okuyacaklar seni satýr satýr.
Kaç !
Uzun bir sessizliðin ardýnda kalmamalýsýn pera
Seni yaralayacaklar.
Bakýþ bakýþa geldiðimiz gözlerinin aydýnlýðýnda
Gözü var karanlýðýn.
Kaç ! hiç gelmediðin bana.

Artýk toparlanmalýyýz.
Bam teli umarsýzca koparken gecenin,
Güneþin küflü ýzdýrabý, iðde yapraklarýnda
Þehvetini hissettirmeye baþladý bile.
Seni denizin kýyýsýna usulca býrakýyorum.
Baþka bir gecenin kalpgahýnda
Aralayabilirsem kokunu, gelirim.
Þimdi gitmem elzem bakmadan ardýma,
Sarýlmadan yokluðuna.
Ve böylece bir kez daha terkediyorum,
Islak, terlemiþ boynunu.
Ýyi geceler hayallerin en yaralýsý.
Ne kadar acýtsa da canýmý;
Sen
Gönlümde kýymetli bir söküksün dikiþ tutturamadýðým.


Þiirime nefes olan Ahmet Hocam’a sonsuz saygýlarýmla.
Sosyal Medyada Paylaşın: