Birdem

karanlýktý gece her zamanki gibi
korkuyordu yine çocuklar
kaldýrýmlar yalnýzlaþmýþtý
ölmüþtü gün!
ve karanlýk tabutta canlýydý insan...

soðuktu gece
ayrýlýktan esiyordu rüzgar
acýlarýn emzirdiði çocuklarýn,
yanaklarýnda üþüyordu gözyaþlarý
herþey yok olmuþtu birdem
kaybolmuþtu güneþ,
mavi gökyüzünde kanat sesleri...
yalnýzdý insan
ölmüþtü gün
ve karanlýk tabutta canlýydý insan!
Sosyal Medyada Paylaşın: