NERESİNDEYİM HAYATIN...

Neresindeyim hayatýn,
Hangi yýl hangi gün?
Ucundan tutup sýký sýký
Kan revan içerisinde
Son belleyip
Yine de izini sürdüðüm…
Kim bilir kaçýncý sayfa karaladýðým,
Kim bilir kaçýncý söylence karalandýðým…
Hangi edim kim bilir,
Tarafýnca yaftalandýðým.

Ekledim kalanlarý son bir gayretle,
Eksilen ne ise
Sakladým bir köþede.
Oyunbozan kaderin savurduðu son darbede
Soluklandým elden geldiðince.

Bölüþmekti düþen payýma,
Yetinmek lakin yetememek.
Kimsesizlik idi en can yakan
Yine de renk vermedi hiçbir yalan.
Döþedikçe zemini mýsralarla
Umut ektiðim her bir söylence
Þu sefil faninin nazarýnda.
Umup kalmak himayesinde iken Tanrý’nýn,
Yol bilip iz sürmek belki de
Mutlandýran çýðlýðý kadar bariz
Niyazýnda içimdeki saklý çocuðun.

Ama iyi ama kötü
Yeri geldi mi avaz avaz
Ha bir eksik ha bir fazla
Eksilttiðim üzünçler
Keþke bir köþede saklý kalsa.
Gün gelip de isyana bir serzeniþ
An gelip dirayeti engin bir keþiþ
Yeri geldi mi umut bellediðim uçuk pembe bir düþ.
Ne sefil ne bedbin
Gizil bir kývanç saklý biteviye
Yeni günü nimet bellediðim.

Sosyal Medyada Paylaşın: