Aşkında Tutsak Kaldım Azat Et Sevgilim
Umarsýzca çýktýðým bu yolda;
Varsýn otobüs nereye götürürse götürsün beni...
Ama her yol sen, her gidiþ sen, her varýþ sen ,sen, sen .....
Her sokak lambasý geçiþinde evet diyorum;
Bir adým daha yaklaþtým
Ve her adýmda kalbim yeni doðmuþ bir kuþ gibi çýrpýnýyor.
Belli ki sahibinin kokusunu hissetmiþ...
Bitmek bilmeyen bu yollarda,
Sokak lambalarýný sayýyorum þimdi sevgilim;
1, 2, 3, 100, 200, 10000...
Azalýyor sokak lambalarý,
Azaldýkça sana yaklaþýyorum
Ve yaklaþtýkça nefesini nefesimde hissediyorum.
Ey sevdasý güzel yârim
Senin soluduðun havada sarhoþ oluyorum.
Þimdi güneþin tan vakti;
Dizlerim titriyor,
Kalbim sýkýþýyor,
Nefesim kesiliyor.
Çaresiz bir hastalýk bu;
Dert belli, derman belli ama dert var dermaným yok...
Sen bir doða harikasýsýn; eþi benzeri olmayan.
Daðlarýn arasýnda ulaþýlmayan bir Karagöl’sün
Ve usta ellerden çýkma tablosun sadece izlenilen...
Ey gözleri güneþ sevgilim;
Güneþini kaybetmiþ gece gibi seni arýyorum daðlarýn arasýnda...
Katil uçurumlarýn, cellât derelerinden geçiyorum.
Her yer yeþil, her yer çiçek, her yer sen kokuyor...
Belki de sensin:
Bu daðlardan, çiçeklerden baþka hiçbir þeyi olmayan þehre olan tutkunluðum.
Çünkü sen aþksýn.
Sana ait ne varsa her þey bana aþk,
Seni hatýrlatan ne varsa her þeye tutkunum.
Çünkü ben sana hasret, sana âþýk, sana vurgunum...
Þimdi seni arýyorum bu memlekette:
Daðlarý aþýyorum,
Vadileri geçiyorum
Ve kayboluyorum bu ormanlarda.
Zira yoksun...
Yokluðun bu þehirde olmaman deðil
Yokluðun yanýmda olmamandan
Ey sevdasý bende saklý kalan.
Bakýþý dað, gülüþü güneþ, aþký ömür sevgilim;
Yüreðim aþkýnýn, ben ise senin esirinim.
Azat et, et de sevdanýn yokuþlarýnda özgür kalsýn
Bedenim de, avuçlarýnýn arasýndaki yüreðimde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.