Þakaðýmda bir namlunun serinliði Yüreðimden damarlarýma akan bir aþk Gözümde bir ömrün kýrýntýlarý Ruhum talan oldu Her parçasý bir uçtan bir uca savruldu Aþkýn ilk cemresi düþtü düþeli Ruhumdan bahar gitti Yerine hazan geldi
Hicran her dokunduðunda Öldüm bir martý kanadýnda Sarp yokuþlarý çýkýp Uçurumlardan düþtüm
Bir vapurun gölgesinde kayboldum Köpürdüm denizin derinliklerinde Bir adadan bir adaya savruldum Martýlar düþtü peþime Elimi uzatsam dokunabilirdim Dokunursam uçup gideceklerinden Tutarsam ölüp gideceklerinden korktum
Belki de kendimden korktum Ölümü gelinlik gibi taþýrken sýrtýmda Cehennemi yaþarken içimde Senin cennetinde kaybolmaktan korktum
Korkular sur gibi dikilirken önümde Özgürlük bir fetüs gibi doðmayý beklerken Ben her geçen gün bin defa öldüm Ve sensiz geçen her gün Eliften yalnýzlýk çaldým
Kefareti bir ölümse vuslatýn Bir kelebeðin ömrüne eþitledim seni..
Sosyal Medyada Paylaşın:
efsundeniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.