seni yazmak için þair olmaya gerek yoktu gidiþin zaten en büyük þiirdi. ne kal diyebildim arkandan ne de doya doya veda edebildim durakaldým öyle yokluðunla alýþtým sonra özlüyordum her gün ölür gibi ama tatlý bir özlem þikayet ettiðimden deðil daha da özlerim boþver dolsun seni anlatan þarkýlarla gözlerim býrak yýllarý ben bir ömür beklerim
gel diyemem sana korkarým ama sen gel sensizlikle soldu baharým
Sosyal Medyada Paylaşın:
zeynep inan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.