Gecenin bir yarýsý , gözü sokakta Neyi bekliyor böyle kapkaranlýk odada Ölüm çaðýrýyor sanki onu aydýnlýk tarafa Korkusu boþa deðil , hissediyor sonunu O da
Zaman geldi , kapý çaldý Her zamanki gibi güler yüzle karþýladý Ayný tavrý karþýsýndan alamadan Bir anda tekmelenmeye baþladý
Çýðlýk ve göz yaþý ayný anda Küçüðün haykýrýþlarý etmiyordu fayda Yalvarýþlarý tüm mahalleyi çýnlatsa da Gitmiyordu babasýnýn kulaðýna
Tek suçu kadýn olmaktý Güçlü olup kendisini korusaydý Kendini adam sanan o mahlukat Ona bunlarý yapamasaydý
Son bir darbe kaldý , ölüme son bir adým Vur hadi, adam oldun ya sen, zaten ölmeli kadýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
zeynep inan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.