Uyandýðýmda ne tacým ne de tahtým vardý
Ben bir hayalin hacmiyle hükümran olmuþ
Kelimeler sürüsüne çobanlýk etmiþtim
Astýðým astýðým yerde kestiðim kestiðim yerde
Deðildi baktýðým herþey boþaltýlmýþ göktü
Yahut
Uyandýðýmda herbirþeyin fakirliði de dinmiþti
Acýkmýþlýðýn aðlayan gözleri kurumuþ
Susamýþlýðýn sahralarý ormanlaþmýþtý
Ayyuka çýkardýðým yalnýzlýðým kocaman bir dünya olmuþ
Ben parmaklarýn gösterdiði kanýt sayýlmýþtým
Ne fark ettiyse etti uyanmýþlýðým hiç bitmedi
Hep bir uçurum oldum varlýkla yokluk arasý
Muhtaçlýðý dinmeyen bu ömre koþuldum
Ve sýrtýmda kendimdir diye bir dünya taþýdým
Þimdi binbir çiçeðin görkemli güzelliðiyle
Etrafa rayihalar saldýðý bir bahçe tahayyül edin
Her renginin üzerine sevdanýzýn bir halini kertin
Ayrý ayrý fýsýldasýn gönlünüze göðünü
Bu bahçeden avuç avuç için mutluluðu
Arýnýz peteklere bal toplasýn sizin için
Yaðmur olup öpecek gibi olun
O denli sevin ki sevmek hakkýný bulsun
Bir fýrsat verin aþka hayal gerçek olsun
Ama þunuda bilin her güzelliðin içinde
Baþka gerçeklerin kavgasý da vardýr
Misal bu bahçenin baðrýnda bir karýnca
Yuvasýna bilmem ne taþýyordur
Yahut bir peygamber devesi hangi örðmceðin
Aðýna düþmüþse aðlýyordur
Bir solucan topraðý rahatlatmak için
Tutmuþ nefesini kývranýyordur
Demem o ki hayat hatýrlý bir zahmettir
Bir yerde bir güzellik varsa bir de bilinmeyi
Bekleyen hiçretler hacetler hazlar vardýr.
Kaç susma payý býrakayým bilemedim
Yalnýzlýk hangi yalnýzlýkla hemfikirse
Ve ayrýlýk kendi mucidine her ne demiþse
Biliyorum hiçbir ihanetin aklý makul deðil
Ama soruyorum iþte kaç elif miktarý sussam
Ölmüþlüðümü kabullenir hayatta olduðuna dair
Canlý bir kanýtý olan
Yok iþte düþ görmekle gerçeði eþelemenin farký
Varsa insan hangi tarafýnda olduðunu
Bilecek kadar susamýyor bir türlü
Sussa saðýnda solunu solunda içini görecek
Ve muradým dediði hayalgerçeðini
Kýrmadan dökmeden bilebilecek
Yine çarkýna dolandý vakit
Suçüstü bir muhabbeti yakaladý
Dilinin dostu bir muhayyileyi
Azlýðý tatmadan konuþtu
Ýki þey sonsuzdu hayatta
Ýlki Allaha olan inanç
Diðeri dilin muhayyilesiyle söylenen aþk
Ýlki diriltir aklýn ahkamýný
Ve kalbin hýsýmlarýný
Ýkincisi efelendirir
Her nefesin nufusunu
Ýþte bu ikisiyle kaim olanýn
Acýsý da bitmez sancýsýda
Öldüm dediðin yerden dirilir
Oldum dediðin an yeniden baþlarsýn
Ah Ýnanmak katýlýðý kalemin kalýbýdýr
Sevmekse o kalemin naif boyasý
Zorluðun kolaylýkla sýnanmasý
Kolayýn zoru yenmesi böyledir
Kolayý zor eyleyip inleyenin
Her meþakkati ibadettir bu yüzden
Ve zorun zahmýný kolaylýyanýn
Varýp hep yürüdüðü yerdir inanç
Baðýþlanmak ve baðýþlamaksa
Her yerde pür þiirdir