GÜLÜŞLERİ ÖPÜLESİ KADIN
Bir kadýn...
Çekmiþ tüm yalanlara perdelerini,
Elleri titreyen bir adamý düþünüp, aðlýyordu...
Bir kadýn, ah bu sevdasý içilesi kadýn.
Ýçmekle bir yere varýlmýyordu,
Sevmekle ve hatta ölmekle.
Soyunmuþtu tüm umutlarýný bir kadýn.
ve bu kadýn,
bu güçlü kadýn,
haddini bilmez bir sabýr ile
hýçkýrýklar içinde susuyordu.
Ayýktýrmýyordu kafasýný artýk,
bir gün bile hatýrý kalmamýþ kahveler.
Bir kaç þarkýnýn tozunu aldý.
Þarkýlar inadýna baþka, öldüresiye baþka çalýyordu
ve gülüþleri öpülesi kadýn,
þimdi iklim iklim aðlýyordu...
Uzak deðil, ensesinde bir ses.
Aptallýðýný yeniden yüzüne vuruyordu.
Ýçinin düþmaný bu ses, intihara davet veriyordu.
Bakýp bakýp kaçýyor pencereden,
sanki kahkahalar savuruyordu.
Ve þu susmak bilmeyen kedi...
Yine bu kadýnýn yalnýzlýðýný paylaþýyordu.
Saçlarý sahip çýkarcasýna sarmýþ,
Baþýný okþuyordu.
Kokusunda kýrmýzý bir gül, papatya
Aklýnýn en ortasýnda bir adam var ya.
Bu hayaleti kesip kýrparcasýna,
Saçlarýndan alýyordu hýrsýný bir kadýn.
Bu kadýn, gözleri bakýlasý kadýn.
Ahh adý minik, tutkusu aksi kadýn.
Valize koyacaðý adamý arýyordu.
Bu haliyle daha çok terk ediliyor,
daha çok kovuluyordu.
ve bu kadýn,
bu yollarý kesilesi kadýn
bir evden deðil, iki odacýklý yerden gidiyordu.
Geceyi astarýndan yýrtýyordu sesi
ayaklarý elleri kadar soðuk nefesi...
" Uyanýn! Penceremde bilmediðim yaratýklar var.
Uyanýn! Uykumu çalýyor bu yaramazlar.
Uyanýn! Baþýma bela aldým had bilmeden,
Uyuyun! Neþemi elimden alamazlar... "
Efruz Merve YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.