AYNADAKİ KADIN

Islanýp çürümüþ ahþaplarý hatýrlatýyorsun bana.
Güven vermiyorsun kimseye.
Çünkü güvendiðin herkes kadardý gücendiklerin.

Sayamadým.

Rakamlarca mý, sayýlarca mý ?
Ne yazýk. Noktasý virgülüne kadar güvendin..
Ama tüm imlâ kurallarýyla vazgeçildi sözlerden,
Eyvallah ettin.

Sükûta râm oldun.
Kelamýn yok, benim gibi münzevi.
Dünyalýk dualarýn.
Hiçbir tecvite uymadýn.
Peki bu sekte neden?
Kesildi sesin...
Kutsal bir mabet mi olmalýsýn zâir olmasý için?

Tenasüh yok itikatýnca,
Ama ruhuna sýðýnacak adam gerek.
Suç, istemek bunu da yazýn.
Ýyiden iyiye dolaþtý günahlar silsilesi.
Yazýn, bir köþeye ruh adam yazýn...

Arama günah keçisi, dengesizdir terazi.
Düþüncelerinle hezeyandasýn.
Dimaðýndaki aðrýnýn eþsiz tadýný,
Baþka bir alemde tatmayacaksýn.
Düþündükçe varsýn, bazen yokluk yerine ziyandasýn.

Bir gülüþle.

Çýkamadýn, hâlâ tahayyülattasýn.
Kandýrma kendini.
Azap veriyor sana, ne için buradasýn?
Sen!
Aynadaki kadýn, artýk kaybolmalýsýn...


_Efruz Merve Yýldýrým
11.06.2014 (21:47)
Sosyal Medyada Paylaşın: