Şimdi Seni Sevmek Bu Da Bir İntihar Biçimidir

Biraz uzun tutacaðým, özür diliyorum.

En baþýndan baþlayalým.
Çocuktuk...
Zamanýn su misalini unutmuþtuk
Yahut hiç bilmiyorduk.

Ben suya doyumsuz bir fesleðendim,
Her gören merak ederdi beni, gizlendim.
Bir gün bir dað baþýnda,
hislendim...

Güzelliðim dokunmalarda gizliydi.
Saçýmý okþar gibi,
yapraklarýmdan geçerdi parmaklarýn
O zamanlar sevilmeyi bile sevmezdim...

Sen  umarsýzca havalanmýþ bir uçurtma
Korkuyordum takýlacaksýn bir kavak aðacýna.
Uçardýn, durma...
Sen uçtukça dökülürdü yapraklarým
Sana iyi gelen rüzgar
Beni vurur geçerdi,
sorma...

Bir gün bir yaðmur, bir yaðmur
Okyanuslar göðe taþýnmýþtý
Sen yine içinden
Yaðmurun kokusunu överdin
Hayýr hayýr sevgilim!
Yaðmurun kokusu deðildi bu,
topraða haksýzlýk ettin...

Sonra bir gün bir kavak aðacý
Takýldýn.
Neden sonra bilmiyorum
Þimdi daha kahkahalý sancýlarým,
Korkarým, kaybediyorum...

Yine malum bir gece
Omuzumda bir el, nazikçe
Dedin ki "yüklerimizi paylaþalým,
Biliyorum yok olmaz, azalmaz"
Sus dedim. Sus.
Ayrýlýk paylaþýlmaz...

Öfken geçmeyecek yalnýz,
Beni suçlama.
Anlatamadým ama senin eski acýlarýn
Yeni deðildir bana.

Ben bir limaným, sýðýnaðýn
Sen gemi, gidecek yerin yok.
Benim de senden baþka gele...
Aaah! Gidenim yok...

Yýlgýným. Biraz asi biraz kararsýz.
Taþ kesildim. Zararsýz...
Umudum da bitti.
Ne hevesim kaldý ne sevincim
Ne de kederim.
Söylesene sevgilim
Bu ölümün ayak sesi midir?

Þimdi seni sevmek,
Bu da bir intihar biçimidir.

Efruz Merve YILDIRIM




Sosyal Medyada Paylaşın: