Yav ogul senin gözlerin niye dolu dolu? ey ogul sen nasýl ayakta dimdik duruyorsun? yalnýz olarak, yapayalnýz,annesiz. Ey biçarem,güzel yüzlü kadersiz evladým benim. Elinde bir kagýtla geldi bana, Tek baþýna, ögretmenim ben bu sýnýfa geldim dedi. kaydýný yaptýrmýþ babasý. Sonra da çýkmýþ gitmiþ iþe. Ürkek ürkek baktý sýnýfa, Korkarak , usulca. Ey ogul dedim senin , senin kimsen yok mu? yok ögretmenim dedi. Yok benim kimsem.... Kocaman gözleri vardý, korkusuzca bakan. minicik eleri vardý. Bu yaþta sorumluluklarý olan, kocaman yüregi vardý, sert rüzgarlara karþý duran, bir annesi yoktu, çünkü gitmiþt... Git dedi ögretmeni ona, DUR dedii. Ögren dedi. Bak dedi hayat. Hayat acý dedi çocuk, ACI DEDÝ... Koþ dedi ögretmeni ona. koþ ogul koþ.. koþ düþme sakýn. koþ dedi. koþacagým dedi çocuk , Koþacagým ve ben her zaman KOÞUYOR olacagým.............
Sosyal Medyada Paylaşın:
murat alpanik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.