Gittin gideli aným zamaným geçmedi ki baba sen hep benimle,sensizliðin acýsý içimde... Yine seni düþünüyorum yýðýnlarca gönlüme ne yaparým ben baba sensizlik çok zor böyle. Ýþte sen böyle bir kýþ ayýnda martta gün altý’da býrakmýþtýn beni gitmiþtin o hiç dönülmez yerlere. Hiç gün güneþ sýcaklýk yok sanki baba senden sonra kýzým gel buraya diyen sesin kulaðýmda yine... Beni çaðýrýrdýn hep yine çaðýrýyorsun deðil mi baba geliyorum ay mart gün altý’da ben kabrinde
Sen diye kabir taþýna sarýlacaðým gözlerimi kapatýp içimde sevgin dualarýmdasýn baba. Rahat uyu sen,bu sensiz olmak var ya ne kadar ciðerime batsa da dayanýrým baba kavuþmak var ya... Yeter tükenmiþ canýma,illa sana kavuþacaðým ümidim sevincim de olmasa,yine öte yaþamda Ne yapardým bilmem baba ne yapardým bilmem,zor oldu yaþamým hep sevgisizliklerin kör kuyularýnda.
06.03.1975.Baba ölüm tarihi.Ýzmir. 06.03.2008.M.Decdeli.Ýzmir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müfide Decdeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.