EŞİ ÇOK BULUNMAZ BİR DİŞİ EHLİ
Ey kötü yürekli insan,ey acýmasýz zalim!
Ne ettim de ben sana bunca zulmünü gördüm?
Önünden arkandan mý geçtim,saygýdan vaz geçmedim...
Eller tavuðuna kýþt derken,ben horozunu besledim!
Sen nankörlükten vaz geçmedin,ben iyilikte sana yöneldim
Bu böyle sürdü yýllarca,hiç karþýlýk almadým,hep gücendim
Eline geçirmiþtin kimsesizi,birkere zalimdin zalim!
Eller yanýnda,çok yüzüme güler de,sevdiðini söylerdin,oysa halim?
Biz bize iken ben bilirdim,masum çocuk gibi,þiddetini içime sindirdim
Ben seni tanýdýðýmda,elliye yakýn yaþtaydýn,olgunluk nerede,sanki deliydin
Þimdi þaþýyorum düþündükce eski günleri,niye bu acýyý çekmiþtim?
Her þey ama her þey,prensiplerimi bozmamak içindi,önemlisi güllerim....
Oysa illa da oldurmadýn,zaferinle öðün,yokum iþte gittim.
Öylesine dolmuþtum ki sandým artýk tükendim bittim!
Neden hep acýlar beni bulduçektim çektim hep medetsizdim!
Baktým ki sonbaharýmdayým,þimdi ümitlerim ile tok,ama tek yerde yalnýz ümitsizim.
02.06.1988.Balýkesir.
Müfide Decdeli.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.