gürle en derinden
sensizliðin son sesidir bu
çýðlýkla çaðýr
iþte böyle.
gözlerin bulut
çökmüþ üstüme
baharýn bu deminde
usanmadan yaðar
aklandýkça baþým bedenimde.
aklým kayar
havasý sen
suyu sen
ömrüme düþen cemrem.
ýslanýrken yaþým
kurutmak için terini
tinime girdin gizlice,
senli bedenim titrer þimdi.
köprüler kurardýn maviden
neydi bu ömrümüm seherinde çöken
sana aðýtlar yakarken
derin deðil miydi!
yýkýldý her þey sesinden.
kar kalkmýyor þehirden
ben de güneþle yýkandým
yaktým kendimi yeniden
n e r d e s i n.
kazýnýyorsun derimden,
yontuluyorum her gece
yonuyorsun
akýyorsun içimden.
serinlemek için gölgendeyim
bakma öyle uzak uzak
alýþtým tuzaðýna
her mayýn sana getirir beni
dudaklarýnda kaç ölüm var ki.
korkma,
koynumda saklarým
çaldýrtmam güneþini
geceler günahsýz
karanlýk benim içimde
akmasýn gözlerin
tutun bana
döþeðindeyim.