Yaþlý… Yalnýz bir kadýn,
Geçmiþ günlerini düþündü
Nasýlda geçmiþti o günler… Dün gibi.
Hatýralarýndan da silememiþ
Geçmiþini… Gençliðini…
Yalnýzdý,
Büyük bir ev, duvarlarla kaplý
Parka bakan bir pencere
Oturmuþ yine þezlonguna
Yavaþça, ayný tempoda
Sallanýrcasýna…
Kendini iyi hissetmiyordu,
Her zamanki gibi
Yaþlý kadýn…
Daldý uzaklara bir çift göz
Gökyüzünün maviliklerinde
Etraftaki beyaz bulutlar
Onun… Gelinliðiydi.
Yüzünde bir tebessüm
Yüreðinde bir titreme
Mutlulukla, hüzünlü
Aktý sicim gibi gözyaþlarý
Titreyen yaþlý ellerine…
Çekti içine derince nefesini
Sarmýþtý bedenine, benliðine
Akþam olmuþtu yine…
Yalnýzdý… Yaþlý kadýn
Konuþuyordu.
Gece çýkan Ay ve yýldýzlar
Ona eþlik edercesine.
Karanlýðýn arasýnda
Adeta göz kýrpýyorlardý.
Uzaklardan gelen bir melodi
Þarkýsýydý geçmiþinde…
Döküldü dudaklarýndan
Titreyerek… Mýrýldandý
Söylemek istercesine.
Yaþlý kadýn… Korkuyordu.
Gecenin ilerleyen saatinde,
Çökmüþtü bedenini yorgunluk.
Gitmek istercesine sevdiðine
Süzüldü... Kapandý…
Gözleri maðrurdu.
Beklediði… Sevdiði gelecekti
Kalkmak istememiþti yerinden
…Bir daha geri gelmedi.
Son günüydü… Bugünü.
JANSET
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.