İLK/LER….

ÝLK/LER…

Alevli topraðýn, çýplak ayaklarý
Temiz, acýtmaz, yalýnlýðý.
Gece mehtap,
Gündüz Güneþ
Her zaman aydýnlýk etrafý…
Ýlkidir mutluluðu, unutamadýðý.

Bir bebeðin ürkek adýmlarý
Yüzünde gül, Ay parçasý
Bir bahçenin kokusu yayýldý…
Her mevsim ayný,
Görmez hiç, düþen yapraklarý
Kutupta bile, üþümez avuçlarý.
Hiç solmaz denilir, gül aðaçlarý…

Ýlktir yazýlan, ‘’Sen – Ben’’i
Düz yazýlan ve þiirleri,
Yalýndýr yine…
Hatasý dahi sevilir,
Seçilmez, çirkinlikleri.
Ekmek ve su tadýnda,
Gýdasýdýr, verilen nimeti…

Bilinmez,
Çoklu rüzgârýn farklýlýðý,
Yanan bedenin
Sandýðý ferahlýðý.
Toprak savrulmuþ en incesine,
Yayýlmýþ kýrýntýlarý…
Göðün karanlýklarýnda,
Kaplayan siyah bulutlarý,
Geceye sarsýlan, gök gürültüsü
Bir yýldýzdý kayan,
Sessizce…

Janset.
Sosyal Medyada Paylaşın: