Öyle bir hayat düþün ki,
Yeni doðan bebekler yarýnlara, umutla bakýp,
Korkusuz, endiþesiz yaþayacaklarý dünyada,
Barýþý, kardeþliði saðlamadan,
Kanayan yaralarý sarmadan,
Analar aðlamadan,
Barut kokusu yerine, çiçek kokularýnýn geldiði,
Ýnsanlarýn insan kýymeti bildiði,
Vadesiyle ölenlerin, hakkýn rahmetine giderken,
Yaþayan canlý alemin,yüzlerinin güldüðü,
Fakir fukaranýn karnýnýn doyduðu
Ülkelerin hukuka adalete uyduðu,
Bütün insanlýðýn mutlu olduðu
Dünyayý býrakamazsak eðer ki
Günahýndan kurtulamayacaðýz.
Ne olur,
Aðlamasýn anneler, babalar artýk,
Gül koksun çocuklarýmýz,
Gözlerimizin gökyüzüne baktýðý zaman,
Kalbimizin sesini duyalým,
Þehirlerinde,köylerinde silah sesleriyle çýkarken duman
Kendimizi onlarýn yerine koyalým
Gözlerimden damla damla,
Yaþlar dökülürken yeþillenmiþ yapraða,
Göz göregöre gencecik fidanlarý vermeyelim topraða,
Girmeyelim sorumsuzca günaha
Gelmeyeceðiz dünyaya bir daha
Þapkaný önüne koyup
Yeniden düþün.
Yýldýz Özcan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.