SEN DE VUR
Hýzlýca dönerken savrulduðumda anladým durduðumu
Ne yol iz vardý, ne eteklerimi savuran gülüþün.
Öyle dýmdýzlak, þaþkýn sevda bakýþý.
Vuruldu alnýndan bir daha, bir daha
Seni tanýdýðým soðuk Haziran.
Gel, hüzün yoklamasý alýyoruz bu gece
Açýk kalsýn ýþýklar.
Biz susalým, dilbaz Temmuz konuþsun.
Sen tezeneyi usulca vururken baðlamana
Ben hep sadece nakaratýnda kaldýðým türküleri tutturdum.
Eftal dörtlükler kaldý sana.
Vakit gelmiþse
Kader bile yayýndan boþanýr.
Vur sen, vur
Usulca gitmek yakýþmaz sana...
Topraðýma sabýr katýlmýþ
Ýçine karýþtýrýlýrken suyum.
Ben sabrýmdan bile utanýr olmuþken
Sabýr taþýyla sýrtýmdan vurulmuþum.
Ben yanmam.
Ýsini giyinirim kocaman alevlerin.
Dayanýr omzuma yalnýzlýðýný dinlersin.
Özgürlüðün yýrtar sadakat peçesini
Aþka dayanabilenler,
Bilir ayrýlýða boyun bükmeyi.
Gözleri açýk gitmesin diye...
Sað elinle, besmeleyle örtüver
Beklemekten yorulmuþ gözlerimi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.