Rengarenk maskeler üst üste takýlmýþ, Ýblis melek libasýn da bizlere hocalýk yapýyor. Çoðu kendi fiyatýndan fazlasýna satýlmýþ, Hoþgörü kitabýndan dua yerine nefret kusuyor.
Her þey yalandan ibaret toza bürünmüþ bu þehirde, Ýnanýn güneþ bile doðmaz çocuklar gülümsemese. Namus denilince aslan kesilenler,namussuzluk peþinde, Dedim ya her þey yalan bu þehirde,kimin eli kimin cebinde?
belli deðil !
Bal tutan parmaðýný yalamaktan,vallahi yalama olmuþ, Vasýfsýzlara vasýf kazandýrmakta zaten üzerimize yok. Sözde ’’aydýnlarýmýza’’ aþýklarýmýz saz ile ritm tutmuþ, Abdal diye aptallara selam verenler ziyadesi ile çok.
Bak,kahvehane köþelerinde siyasetçilik oynuyoruz, Önce daðýtýyoruz ama sonra ise devlet kuruyoruz. Ha þimdi dersin ki e n’aplým baba, iþte takýlýyoruz, Kimseye bir faydamýz yok,kendi kendimize oynuyoruz.
oynayýn !
Unutmadan,bir de var bu þehirde,adam benzeri dürzüler, Seninle baþka,onunla baþka,þununla baþka konuþanlar. Tükürsen yüzlerine yaðmur yaðýyor diyecek,yüzsüzler, Yalan çok bu þehirde,dýþlanmýþ doðruyu söyleyenler.
Vagif Seyyah Hüseynov
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.