İLAH-I ALEM
Huþuyla giderken müminler Allah’ýn divanýna,
Methiyeler biçilir dillerde, þerefedeki imamýn imanýna.
Ulu mabette yankýlanýyorken Yüce Mushaf’ýn tilaveti,
Müslimin ýrký olmaz; cem etmeli mümini, saðlamalý Tevhid-i mümini...
Teselliyi orada burada arama, dön bir bak haline,
Yaradanýn rahmeti dolacaktýr; semaya kalkan ellerine...
Türlü derde, darda kalmýþlara kapý aralar duanýn sýrr’ý,
Hikmetinden sual olunmaz,kesin, bu Yaradanýn sýrrý...
Bir ses duyurulur kaametinde, ’ 2 rekat 9 tekbir’,
Avlularda atýlan kilimler bayramýn müjdesidir...
Sað olanla muhabbet varken, ölülere yad vardýr dillerde,
’Çok bayramlar gör!’ diyebilmekte nasip, bayrama eriþebilmekte...
Bayram günü; cami çýkýþý... mahþerin fragmaný, ceketler düðmeli,
Sila-i rahimde öpülür atalarýn nasýrlý eli...
Öperken dudaklardan sýyrýlýr ezel,ahir günahý,
Affetmeyi sever, baðýþlayýcýdýr alem-i ekberin ilahý...
Cennetvari bir sevinç varken islamýn sabilerinde,
Ýlah’ýn ismi avaz avaz, bayramýn iþtirak tekbirlerinde.
Yüceler yücesi! Sen affet, hatýrlamayýp seni ihmalimiz için,
Þükürler olsun! Perçin senin verdiðin, nurun yakut elçin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞiirBaz Tayfun Eksin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.