… GÖMLEÐÝMÝN ÜÇ DÜÐMESÝ AÇIK ÜSTTEN….
Balkondayým.
Masada oturup saðý solu seyrediyorum boþ boþ.Ýyi ama ben böyle boþ boþ oturmaya alýþýk deðilim ki !.Hayallerim eskir;rengi silinir:buz tutar düþlerim.
Sonra beynim paslanýr ve yüzlerce kitap okusam da paslý beynimle hayallerimi buzlardan arýndýramam.En iyisi kalkýp gitmek…
Kalkamýyorum oturduðum yerden.Eðilip cam kenarýndaki kitabý;
“Badem Dalýna Asýlý Bebekler”i alýp,kaldýðým yerden sessizce okumaya devam ediyorum.Her çevirip okuduðum sayfanýn ortasýnda biri duruyor.Yüzü soluk,gözleri hüzünlü.Sürgün trenler geçiyor ruhundan.Bu bana da yansýyor ve beton duvarlarým saðýrlaþýyor ve donuklaþýyor.Ne lambanýn ýþýðý nede uzaktaki senin ruhun ýþýtamaz bu duvarlarý.Þu an çevremden büsbütün kopup sonsuz bir boþluðun içinde tek baþýma kaldýðýmý hissediyorum.Kulaklarýmýn içinde aðýr bir uðultu ve yitirdi zaman önemini þu an.
…
Yüreðimdeki yara çok derin.Yarýn sabah,utanmazsam göðsümü açýp,
göstereceðim önüme gelene.Ve þifa duasý okumalarýný isteyeceðim;kendi dillerince..Þimdi soðuk bir odada,yatakta yorgan altýna sokulup,karanlýkta sýcacýk düþler kurmak isterdim.Düþ ne demek ha ? Mavi-düþ…sevda-düþ…senli yaþamak-düþ…Her þey düþ !Senli olan,sana dâir her þey düþ !
Balkonumda yaðmur ve rüzgâr.Ayaða kalkýyorum.Gözlerimi oðuþturuyorum.
Geriniyorum.Pantolonum bumburuþuk.Gömleðimin üç düðmesi açýk üstten.
Ayakta sallanýyorum.Galiba gözüm karardý.Uçurum kadar derin bir yalnýzlýk benimkisi…Elim boþluðu kavrýyor ve ne oluyor? Balkonum neden hýzla uzaklaþýyor benden ?Yoksa…
Eyvah, gömleðimin üç düðmesi açýk üstten,beni böyle bulacaklar beton üze…
……………….süleyman Altunbaþ…30 temmuz 2015..01:29