Bence biz olmuþ hallerimizi sýkýp yumruk yapmalýyýz
Ve her nerede ayrý düþmüþ bir ben varsa bulup kucaklayarak
Biz vitrinine koymalýyýz
Asýl budur usul
Benliðin bahþettiði her bahsi
En güçlü biz kýlmak
Ve en ücra daki mazlumu bulup
Yalnýzlýðýný alarak biz yapmak
Biz kim miyiz?
Huzura hazýr yaþamanýn hazzýyýz öncelikle
Yaþamayý göze aldýðýmýz her aný hakedecek kadar varýz
Birde kardeþliðimizin kulplarýndan her kim tutmuþsa bizden sayýp
Ölümüne sevmiþiz
Ýhanete unutma urbasý giydireni bile hain bellemiþiz
Ki doruðu kýyamet dibi ilk hilkat olan bir tarihi þenlendirmiþiz
Biz kanýmýzýn rengini bir tutup
Tenimizin renklerine muhabbetimizi armaðan etmiþ
Kalbimizi hep bu muhabbetle terletip
Her yerde aþký icad etmiþiz
Biz her nefeste ayný biz olmak için
En haklý yerimizden kalkýp gelmiþ
Cenneti umut etmiþiz
Ve vakti vatanýmýz bilmiþ
Onuda bayrak yapýp bu topraklara dikmiþiz
Mutluluðun aklý yoktur
Huzur ve güven duygusunun da öyle
Çünkü akýl ancak korkuyu ve endiþeyi akledebilir
Bu yüzden Allahtan korkmak
ve günahlý olmaktan endiþelenmek akledenlerin iþidir
Hüzün insana yakýþandýr denilir
Ve kederli olmak acýnýn yangýnýnda yunmak
Olgunlaþtýrýr
Mutluluk akýl iþi deðildir
Akýlla gülünmez aðlanýr
Kaç kiþilik olursa olsun özlemenin de aklý ermez umuda
Utanýlýr her hal aklýn savunmacý yanýdýr
Çýplaklýk gibi
Yahut yalanýn gerçeklik duvarýna toslamasý gibi
Bir tuhaf aklý vardýr
Kalbin kalýbý olmayan bir aklýndan söz etmek
Gecenin karanlýðýný avuç avuç cebe koymaya benzer
Ýkiside Ýki kere ikinin onbeþbuçuk ettiði dünyaya aittir
Ayný hiç olan biþey gibi çuvala sýðmaz
Ben yine öküzlerin saatsiz vaktinden harcýyorum galiba
Bu denli uzun saçlý olmamalýydý
Suyun gökten iniþ macerasý
Ýþim gücüm kalmadý
Ýþe güce yaramayan yanlýþlarýn ibret hesabýný düþünüyorum
Oysa bana ne demek gerekiyor bazen
Aþýk olmuþ birisinin ayakkabý baðýnýn çözülmüþlüðüne
Bence de ölmüþlere dair yaþamak
Kusursuz bir cinayet olur vakti öldürmek adýna