TUTUŞURKEN ZAMAN...

Hükümsüz kýlýndýðým onca med-cezirin
Adam boyu yüksünlüðünde
Hele ki; o çaresizlik mademki zimmetli
Aciz bedenime,
Þu garip ömrün kaçýncý saati ise;
Her soluklandýðým günün ertesi
Sayýklamak anlamsýzý
Saklanmak daðlarýn ardýna
Yoksunluk nüksederken her devinimde.

Ateþi dinmedi gitti belli ki
Belki de þu ahir döngünün bitimsiz telaþý
Kadar asýlsýz sýrtýnda taþýdýðýn
Yükün hatta vebalin en aðýrý.

Ördüðüm ilmek ilmek,
Beyaz bulutlarýn yaðmur yüklü takýntýsý
Kadar farazi olsa keþke o i mgeler
Hanidir tahayyül etmekte zorlandýðým
O kör düðüm
Ýçine dolanýp da çýkamazken günbegün.
Sýkýþýp kaldýðým ufacýk bir kutu belli ki
Sanma ki yaþama kaygýsý
Yeknesaktýr izlek bildiðim her karede.
Belli iþte, üç beþ umut kýrýntýsý
Sýðýnak bilmekse umutlarý
Kaybettim bir kez yolumu.

Tutuþurken zaman tüm nazýyla
Yaþýyorum sadece bil ki gönlün niyazýyla.
Yoksa bana mý kaldý da
Dünyanýn derdi tasasý;
Hayýflanmak rayici ne de olsa mizacýn
Hepten istifli bir yanýlgý iken.
Hele ki bir kez düþmüþsen gözden
Ýster ateþ ol ister köz
Geri dönüþü olmayan
Nasýl bir tehir ise çakýlý kaldýðýn
Ömür boyu.

Bilip bilip söylemekten imtina ettiðim
Sessiz bir þarký kadar sitemkâr
Adý bile kayýp en az benim kadar.
Bilirim ki sevmek de ayýp
Koca bir günah adeta kefareti ödenen.
Var olmamýþ bir hikâyenin
Hangi satýr arasýnda gizli isem.


Sosyal Medyada Paylaşın: