HER DAİM
Sen yoksun...
Ve ben..
Gidiþinle ölümü kýyaslýyorum.
Ey Azrail , gelirken haber et.
Güleyim bir tutam.
Güleyim ki , Geldi aðladý gitti aðladý demesinler.
Ey hýrsýz hayat !
Çalma günlerimi ödünç deðil yarýnlarým.
Çizgini bozma be hayat !
Nedense tekabül ediyor acýlar hayata.
Benimde bir hikayem var sonu belli olmasa da.
Sorularým var uðraþmasam da.
Üzülmedim be baþkan...
Ama hangi hikaye vardý sonu belliyken.
Raconu biz keseriz olmuþ be hayat.
Aðlamasam da gözyaþlarým var bilirim.
Ve birde gözyaþýyla yazýlmýþ cümlelerim var.
Benimde bir derdim var mutlu günlere inat.
Sen yoksun...
Ve güneþ doðmadý bu sabah.
Bense þimdi mil çekiyorum geceye.
Güneþ doðmasýn bir daha.
Tesellilerim var kýrýk dökük anýlarým kadar.
Her daim acýlarým var yanýmda.
Sen yoksun...
Hafýzamda boþluklar var.
Ve gözyaþýyla dolacak heralde.
Sen yoksun...
Ama söylemen lazýmdý.
Kaderinde benle yazýlmýþ cümleler var.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.