ne sevmeyi bildik ne sevinmeyi acý pýnarýndan doldu hep testimiz gözü yaþlý analar büyüttü bebelerimizi ne gülmeyi bildik ne güldürmeyi
erkeklik saydýk yontulmuþ taþ duruþu göz pýnarlarýna gizli indi þefkat ceylanlarý dövmeyi ve dövüþmeyi yarýþtýrdýk ölümüne ne çiçek vermeyi bildik ne yetiþtirmeyi
baþýmýzýn üzerinde bir gökyüzü vardý sonsuz mavi üç tarafý denizlerle çevrili bir cennet ülke bir gökkuþaðý zenginliði dokunurdu tezgâhlarýmýzda tarihin ve kültürün biriktirdiði
bir gömü üstünde oturuyorduk ama aymazdýk ölmek ve öldürmek üstüne kuruldu bütün tuzaklar ya genetik kodlarýmýz sorgulandý ya inancýmýz bizi birbirimize düþürdü düþmanlýklar
ne bilmeyi bildik ne bilmenin önemini
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.