tanrý’ nýn elleri yetiþmiyordu olay mahalline
anlaþýlan taburcu olmamýþtý hâlâ gökyüzü
diyaframý yýrtýlan topraða
yüzükoyun kapaklanan bir ana
üste çýkan týð incesi kemiklere
bir avuçluk yer açamazken aðýtlarýyla
"silahsýzým dur ateþ etme!" diyen týnaz sesim
ve çulsuz duvar yazýlarýmla
vicdandan yoksun is’li bulutlara karþý
ayakta sembolik direniyordum
zaman zaman açýp bakýyordum
molotof kokteylini içip sýzan yeryüzüne
pasif bir eylemdi diþlerimin arasýnda törpülediðim çýðlýk
h.itler’ in yokluðunu aratmazken onca zulüm
josé gibi her yeri didik didik tarayarak
tanrý’ nýn bir fotoðrafýný çekerim umuduyla
dünyayý küçük karelere bölüyor
sonra da yerden kemiklerini topluyordum
çok mahrem bölgelerimiz olmalýydý
sürgit harplerimiz, kinimiz ve de garezimiz
yoksa köþe bucak saklanmazdý bizden mevlâm
kanla beslenen ölgün coðrafyaya
boyuna aracýlar, kitaplar gönderip
baþýmýzý kuma gömmezdi
cümleler arasý yukarýyla baðlantýya geçen
her ’tanrý’ dan dilerim ki’ ricasýnýn üstüne
’masumiyet müzesi’ ne güllü bir çelenk býrakýp
kýran kýrana güreþtirmezdi kimseyi
gabriel haklýydý
"sakallarý çýkar çýkmaz ahlaklarý bozuluyordu" yobazlarýn
bugünden tezi yok ölmeliydi bizden olmayan
ey sýfatýna tükürdüðüm!
gel benim canýmý al! benim!
kemiðin etten nasýl ayrýlacaðýnýn
canlý kanýtýyým kitabýnýzýn!
ölümü her gün içinde taþýdýktan sonra
yaþamak cennettir tabutta!
susmak da ölmeye gebe
sýrt sýrta vermiþ iki uzun hece
tonlar çeken aðýrlýðýnýn altýnda ezilir insan
muhteremle yaþamayý öðrendiðimden beri
nefes borusundan soluduðum az.otlu hava
ciðerlerimi tahriþ etmiyor artýk bayým
ölmeyeceksin! diye diretiyor dünya gailesi
sanki hayata geçirilecek çok düþüm kaldý da
hâlâ benle prova yapýyor orospu çocuðu!
yaþýyorduk ve dünyanýn anasý düzüldükçe
normal þartlarda yüz yaþýna kadar yaþayacaðým acýlar
dökeceðim göz yaþlarý bir günde bin kurþunla
toptan yüzümde patlatýlarak
milim milim yaðmalanýyordu her tarafým
kafamýn içinde bir radar olsaydý
ýrzýna geçilmedik cümle kalmazdý bayým!
aþaðýda her þey yolunda muhterem
gözetlemeye devam et yukardan
insanoðlunun puþtluðunu gýyaben
dalýnda yaprak
dalýnda gonca
bir de kuþlarýn matemiyle
topraða gömeriz saz benizli
terütaze gençlerimizi
...
meral gül
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.