yüreðimiz aðzýmýzda
yirmiþer elliþer ölüyoruz dýþarda
keþke içimizdeki kemiklere de sorsaydýnýz
hiçbiri kaynak tutmamýþtý daha
duvara mýhlanmýþken sabit yüzümüz
sýska vücutlu iki çift mandalla
bir demet gül tutturdum
incecik dal gibi kýrýlgan boynuna
baðýþla beni gülüm baðýþla!
kusuruma bakma
utanmadan soruyorum hâlâ
-nasýlsýn? güneþ doðuyor mu sizin orada?
fosforlu hüznüm
baþýboþ bulunduðunda
aldýrma gülüm aldýrma!
bundan böyle baþým önümde
makbul vatandaþ rolümle
acýlar etkisiz hale getirilene dek
düþlerime sakýncalý kiþi olarak
bir süre evimde devam edeceðim
alýnmazsan sevinirim güzelim
aðýtlarla yeni cilalanmýþ göðsüme
isabet eden þu þarapnel parçasýný
az önce ödünç aldým Jiyan’dan
kanlý elinle oyup durma boþuna
kaç gündür süngülüyüz bodrumda
boþ ver unut bizi gitsin!
hani nerde?
-liberté...égalité...fraternité!
bas bas baðýrýyordu insanlar Paris’te
memlekette evler boþaltýlýnca
balistik incelemeye alýnan siyah zülüflerini
hurdacýlar gelip süpürür mü
o toz dumanýn arasýndan
Tanrý da biliyor ki
üç çocuk annesi
þirin mi þirin
kendi halinde bir kadýndý Þirin
az kaldý dayan yüreðim dayan!
hayat memat dinleme
bombalar patlarken peþi sýra
sen saçlarýný ör getir yine
gerdanýna dökülen kaný silerim ben
merak etme gülüm!
merak etme!
m.g
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.