/yaşamak anlayabilmektir sevgili/

I--

þimdi seni ne kadar çok sevdiði mi söylesem
nereden anlayacaksýn beni?
kalbimi açýp içine mi bakacaksýn,
yoksa içli bir þarký gibi
her gün biraz daha
hüzünle çöken gözlerimin
derinliðinden mi anlayacaksýn?

anlamak için yaþamak
elzemdi sevgili.
bir ön koþuldu
bir þartnameydi
bir dilek kipiydi
yani açlýk kadar önemliydi.


ve þimdi yaþamadýðýn bu duygunun
resimlerini dizelere koysam
kendimi usulca anlatsam
puslu ve yanýk bir þairin
sesini dinlesen
beni anlayabilecek misin?
biliyorum ’’hayýr’ diyeceksin
ama ben yine de kendimi
anlatacaðým..



II---
sesimin yankýsý
çarpmaz kayalara
hüzün gýrtlaðýmý sýkýþan vida gibi
asýlý býrakmýþtýr
bütün yaþanmamýþlýklarýn içine
ellerinden tutamamýþým,
seni sevdiðimi söylememiþim,
saçlarýnýn kokusunu içime çekememiþim,
ve sonra saatlerce sana bakýp bakýp,
ara sýra tebessüm eden
yanaklarýndan öpememiþim.


kýsacasý hep içimde biriken duygular
özlemle yanýp tutuþuyor sevgili
bu yüzden gel öp beni dudaklarýmdan diyorum
çünkü bütün hikayem nefesimde saklý duruyor..

23 temmuz.
Sosyal Medyada Paylaşın: