VAZGEÇEMEDİM SEVMEKTEN

Bileþkesinde o izafi birlikteliðin;
Sonuna geldiðime kani olduðum yolun
Ýzdüþümü kadar belirgin aslýnda
Adýna aþk dediðin.
Kýsýtlý bir öngörü kadar
Sýnýrý kayýplarda
Bir o kadar ihlal olmuþ
Peþin hükmün o çetrefilli tahakkümü
Kadar akýl dýþý,
Dolandýkça dolanan o kör düðüm.

Yadsýyamayacaðým kadar içinde
En baþýnda belki de,
Hele ki tedirginliðin yansýttýðý o pervasýzlýk
Kadar sýra dýþý,
Yetilerimin duraðanlýðýnda
Soyutladýðým ne varsa
Sana dair.
Gölgenin gücü kadar
Bazen tek bir sözcüðün
Bile yettiði o göreceli izlek;
Yine de inkâr edemediðim
Gözüm açýk gördüðüm düþün.

Kýyýsýnda çoðu þeyin hele ki
Ramak kalmýþken sona.
Acýlar indirgense keþke,
Keþke sýfýrdan baþlasam
Ömür denen döngüye.
Bak iþte, geldik gidiyoruz
Son duraðýn ne olduðunu sorma sakýn;
Görmez misin nasýl da aþikâr.

Ýnkâr et istediðini
Tutuk dilinin isyaný mý yoksa
Bu yalýtýlmýþlýðýn…
Kural tanýmaz dünyanýn isyaný belki de
Onca kýlýfa bürünmüþ yalan.

Önce bir isyaný bastýrdým kopan içimde,
Soluklandým her satýr arasý
Baðnaz ritüellerin girdabýnda
Kaybolmak kadar sýra dýþý bir i mgelem idi
Tüm olup biten.
Tahakkümlerin yoran tekdüzeliðinde
Görmezden geldiðim
Sancýlý üç beþ cümle belki de
Sakýncalý kimliklerin nezdinde
Esir düþtüðüm bir insan pazarý.
Aþkýn yok olduðu bir coðrafyanýn
Kayýp ahvali kadar istem dýþý.

Tümceler, tozu dumana katan
Tutarsýzlýðý kadar mubah aslýnda
Yenik düþmek aþka ve hayata,
Ýmgelerin gücü üzerine
Ettiðim her yemin,
Duyduðum her sitem
Ýnkârý ne mümkün,
Uzak düþmüþüm bir kez benliðimden.

Kanýksadým defalarca zulmü
Görmezden gelsem de
Söz tutmadý gönül,
Sözlere kýlýf geçiremediðim bir günün
Ýzdüþümü adeta mekânýn baðýmsýz addettiði
Yordanasý bir rüyanýn bulaþmýþken izi
Üstüme baþýma,
Duraksadým kerelerce
Açmadan önce gözlerimi.

Yanýldýðým her ne ise
Yalýtýldýðým göreceli dünyalarýn nezdinde
Can vermek kadar olasý aslýnda
Uyanmak yeni güne.
Sorularýn ivmesi alabildiðine somurtkan
Ýþlevselliði kadar ahenksiz
Boyutlarýn anlamsýzlýðý.

Devinmek ise aslolan,
Hatta yýðýlý söz öbeklerinin merkezinde
Can bulmak ise tek duyumsanan
Sormuyorum artýk;
Nedir gerçek nedir yalan.

Bir gölge misali
Üstümü örterken gece
Soyutlandýðým ülkelerin izini taþýrken biteviye.
Yordarken aslýmý,
Sormadým inan ki
Bu sorunun aksini.
Yansýyan çýplak gerçek,
Damýtýlmýþ sözlerin bende uyandýrdýðý
Tek izlek.
Alabildiðine tedirgin
Yeri geldi mi kopamadýðým o düzlem
Fazlasýyla derin ve engin.

Kümeler yýðýlý iç içe
Bir kez geçtim kendimden de
Vazgeçemedim sevmekten.
Muzdarip olsam da
Hele ki þu zemin nasýl kaygan,
Elim boþlukta yeniden
Beden yorgun akýl hepten gitmiþ baþtan.

Sýðýnaðým gün gibi aþikâr
Mütereddit günlerin gölgesinde
Devinirken yaþam,
Kýyýsýnda soluklandýðým ne çok kelime.
Andan ve mekândan baðýmsýz,
Kopartýldýðým dal kadar
Kýrýlgan her bir izlek
Benden arda kalan.




Sosyal Medyada Paylaşın: