YA LA BENİ..

O efsunlu gözlere, þöylesine bir baktým
Darmadaðýn edip de, koparttý ya la beni
Onun hiç suçu yok ta sanki kendimi yaktým
Bir küçük kývýlcýmla, zýbarttý ya la beni,

Bassa yerler zýngýrdar, rihter bile göremez
Toprak verimden düþer çiçek böcek üremez
Saçlar salkým söðüttür, üç beþ kiþi öremez
Çok datlýsýn diyerek, þýmarttý ya la beni,

Dudaklar kiraz gibi, yanak desen al elma
Diþler inciye benzer, kulak babadan alma
Topla þu etekleri, yelpaze edip salma
Kostak kostak yürüyüp delirtti ya la beni

Geçmesin sokaklardan, kaldýrýmlarý yakar
Güneþ üstten vururken, altta þimþekler çakar
Býrakýn þunu bunu, kör hafýz bile bakar
Onun gözünü açýp, kararttý ya la beni

Dolmuþ taksi emrinde esnaf desen pervane
Ev sahibi anýnda bir ev verdi þahane
Tek sýkýntý kadýnlar hepsi oldu divane
Saksýda çiçek gibi, sararttý ya la beni

Çocukluðumun düþü, gençliðimin hayali
Mahallemizin gülü, Ankara’nýn HAYAL’i
Unutmadým seni ben, bir günü yýl sayalý
Çekip gitti Baþkentten, morarttý ya la beni


Osman AVCI
06.04.2015

Sosyal Medyada Paylaşın: