GEÇ KALDIM…
Duy artýk avazýmý aþk orucu tutarken
Çok yoruldum, tükendim, susuz kaldým aç kaldým
Ramak kaldý ölmeye, nabýz tek tük atarken
Her þeye yetiþmiþken bir tek sana geç kaldým
Bir türkü tutturmuþsun, hasret var ayrýlýk var
Görmezden geliyorsun bu iþte gayrilik var
Renk atmýþ beniz soluk, sanki bir sayrýlýk var
Yad ellere yakýn da, bir tek sana uç kaldým
Ne baharý anladým, ne de yaza inandým,
Ne bir gün çiçek açtým, ne bir dala uzandým,
Aðustos’ta üþüdüm zemheride de yandým
Ateþe isyan diye, bir tek sana suç kaldým
Gözden düþen her damla, sel gibi çaðladý da
Böyle büyük bir aþka melekler aðladý da
Giderken son bakýþýn, yaramý daðladý da
Nazarýn merhemdi be, bir tek sana güç kaldým
Feryadýn çaresi yok, ne çýktýysa bahtýma
Kaviller hayal olmuþ, çizik atmýþ ahtýma
Ben feleði alt edip, seni gönül tahtýma
Çýkarttým ya neyleyim, bir tek sana hiç kaldým
Hayata yetiþtim de bir tek sana geç kaldým
Osman AVCI
01.04.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.