“-senin hesap; bi meetdiþ köyün birini tefdiþe ðetmiþ metdiþ sormuþ, çocuklar cuvaplamýþ öðretmenin elinde not defteri kimine üç, kimine de dört yazmýþ
en sonunda birine daa soru sormuþ iþlerinde en keyimli en galýn, ablak suratlý þiþman-parlak bi çocuk ýkýnmýþ-sýkýnmýþ kem-küm etmiþ iþin iþinden çýkamamýþ yannýþ mannýþ, üfürmüþ savýrmýþ söz gelimi müetdiþ “Türküyenin baþþehrini sorduysa Angara deycek ya bu “Ýsdambul” demiþ öðretmen buna da beþi yapýþdýrmýþ
metdiþ “-neytdiyon hoca bu çocuk bilemedi yonusa çocuklara devre mi belletdin” demiþ öretmencez “arz ederim hocam” neyse dýþarý çýkmýþlar öretmencez demiþ ki
“-meetdiþ bey meetdiþ bey! bende biliyon o çocuk bilemedi Türküyenin baþþehrini Burak adýný yazmayý bile belleyemedi ondan baþga da bütün sýnýf bunnarý ö(ð)rendi benden önceki öðretmeni de bu çocu(ðu) pekiyiynen geçirmiþ garnesinde her dersi pekiyi imiþ ben de beþi bilelek verdim, … oluyo bunar …
emme! senin bilmediðin biþiy var” demiþ
“-evde benim garý gebe bu çocuðun anasý da ebe” senin ne benim durumumdan ne benim çoluk-çocukdan habarýn var” demiþ metdiþ de öretmene hak vermiþ “-doooru, valla ayýb-etdik gusura ðalma ” demiþ
o hesap; þerli ne bilsin köylünün halýndan sofrasýnýn aþ oðlunun iþ gýzýnýn eþ derdi yok ku? iþi iþ gaþþýðý gümüþ yediði öðünde yemediði ardýnda umurunda mý dünya cebinde para çarþýda lokanta parasý yoðusa yaz gara gaplýya al haftaya yyaaa
o hesap, memurlarýn, pulitikacýlarýn þeerlinin köyden, köylünün halýndan varýndan yoðundan aþlýðýndan tokluðundan hasdasýndan sarisinden habarý yokdur olamaz da zatin böyle gelmiþ, böyle geder
burasý Türküye neler olur neler” tok acýn halýný ne bilsin Fransýz Gralýna “-halk yeycek ekmek bulamayoru” demiþler o da püsgevit yesinler demiþ ne bilsin adam ekmeðin de püsgevitin de undan yapýldýðýný o ðüne ðadar eline un alýp da hamýr mý yuðurmuþ yonusa biri püsgevit yaparkana mý görmüþ o hesap
baþýmýza gral ettiklermiz artýk; bizden biri olmadýklarý uçu biz gýralýmýzý biliriz de gýral bizim halýmýzý bilemez çok görmemek ilazým.
biz aldýk gabil etdik de onarýn da vizdaný ýrahatýsa meseleme galmaz dünyada amaa öte tarafda da Allahýn bileceði iþ ne deyoru haþâa “huzuruma gul hakkýynan gelmen” been?! ben hakkýmý bin gatýndan halal ederin de o nasý geþcek sýrat köprüsünden o mesul çoluk çocuðuna yedirip içirdiðinden..
Allaha bi can borcumuz var istediðin takike hazýrýz þükür emrine de! saçý bitmedik yetimlerin hakkýný yeyen alýn teri akýtmadan dövleti soyan gýþ yalayýcýlarýna peþgeþ çeken vay onarýn haline çoluk-çocuðumuzu bundan itmam etme Ya Rabbim tefterimizi sað yanýmýzdan vermeyi nasip eyle varsýn mereseler malýmýzýn baþýnda köpek gibi birbirine sarmasýnnar þükür.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.