Hafif hafif esiyor Deniz kenarýnda rüzgar; Saçlarýmý kýpýr kýpýr okþuyor Dalgalarýn minik baþkaldýrýþlarý... Martýlar; beyaz beyaz gövdelerini taþýyorlar Uçlarý karalanmýþ kanatlarýyla; Turuncu gagalarýný gözleriyle birleþtirmiþler Av peþinde uçuyorlar... Leb-i derya deniz... Olabildiðince cömert Ýçinde neler saklýyor bilmem!.. Belki; sýrýlsýklam sular içinde Kavrulmuþ birkaç yürek... Kumlar, taþlar arkadaþ olmuþlar Yemyeþil yosunlarýn esrarengizliðinde... Üç-beþ balýkçý teknesi görüyorum taaa ufukta Kenarda ben varým; Ýçimde de sen... Minik dalgalar gülüyor bana sanki; Þýrýltýlarla ayaðýmýn ucunda noktalarken hayatlarýný Yeniden doðmak için çekiliyor geriye; denize doðru... Köpük köpük, tane tane SEN olup koþuyorlar tekrar Yüreðimin taaa içine doðru... Hafif hafif esiyor Bir deli rüzgar... Kokusu seni söyler Dalgalarla beraber...
Metin Kaya ÝLHAN TRABZON
Sosyal Medyada Paylaşın:
Metinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.