Bir iz býrak ! Bir iz býrak yolumu bulayým þu kör karanlýkta. Aslýnda pusulam da kýrýk kalbim kadar. Ve ezbere adýmlar korkutuyor artýk beni. Bir iz býrak inadýna ! Bir iz býrak bir daha aldanayým sana. Ýki adým bile olsa , uzak olma bana. Ýnanayým ve adýný sayýklayayým. Ve adýn sonsuzluk olsun bu defa. Bir iz býrak ! Bir iz býrak aydýnlansýn yollarým. Güneþ yüzünde sanayým. Bir kerede omuzunda aðlayayým bir iz býrak. Bir iz býrak ki inancýmýn temeli olsun. Saklayayým ve sarp kayalarla öreyim duvarlarýmý. Birde resmin olsun duvarýmda bir iz býrak. Bir iz býrak benim sanayým. Adýn yazmasa da ben okuyayým. Bir iz býrak ! Bir iz býrak var olan tüm izlerin arasýna ! Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.