Yýllarýn gürültüsünü ancak bu kadar saklayabilir insan
Bir fýsýltýnýn içine koyup
Ufkun dibine ancak bu kadar gerçek bakabilir
Hiç bir yarýný umursamadan
Bir sevmesini bu kadar gök edebilir
Yaþýyor olmanýn zahmetine hiç aldýrmadan
Bir yenilgiden sonra bir yerden deðil
Hep ayný sebeple en taze gönülden
Bir þarkýya baþlar gibi
Bir þiiri soyunur gibi
Bir meyveyi dalýndan koparýr gibi deðilse de
Hiç bir güzelliðe eksilmeden
Ayný ihlasla böyle bakabilir
Ve sadece ancak böyle huzurlu
Böyle mutlu yaþayabilir
Kazandým dediði herbirþeyi kaybetme pahasýna
Sevmesine sadakatini ancak böyle daim kýlabilir
Ömrüne muhtar seçer gibi.
Kendini ayýklamalý kendi olmayan herþeyden
Mavinin içindeyken mavi deðilse mesela
Koyu mavi olduðunu anlatabilmeli
Yani bir olduðunu biricik olduðunu
Ve herþeyden çok olduðunu
Durduðu yerden varacaðý yere kadar kim olduðunu
Ýlan ý aþk eyler gibi
Ýnançla bütün susma manzaralarýnýn önüne geçip
Harbi söyleyebilmeli
Adetullah budur
Fýtratýn týyneti budur
Nasýl diyordunuz
Doðallýk budur iþte
Dibine kadar adamlýðýn gereðidir
Ne isen ne olduðunu azaltmadan
Abartmadan hakkýyla söyleyebilmek.
Ýnsanýn içine gece bir sýzmayagörsün
Hüznün hikmetleri bir bir sýçrýyor gönül göðüne
Kah bir þehrin yolsuzluklarý acýtýyor yýldýzlarý
Kah karþýlýksýz bir aþk olup aðlatýyor
Birileri bir yerde acýndan kývranýyorken
Diðerleri yani kalbi insan olmayan
Ama her halükarda ahiri olan diðerleri
Hiç olmayý göze alarak hemde
Týka basa doyabiliyor
Gel de þimdi aðýz dolusu susma
Bir dað gibi birikip bu hayasýzlýðý þiir diliyle kusma
Ýnsan hiç sevdiðini sevme pahasýna pazar eyler mi
Ve içinden canlý çýkýlmasý mümkün olmayan bu dünyaya tamah eder mi
Etmez elbet
Aklý fikri ve ufku varsa
Ve Allah’lý olmanýn ahlakýyla varsa
Etmez elbet.