''YABANCI DOSTUM''

Uzun zamandýr anlam veremiyorum kendime
Sanki benden baþka birisi daha var ben de.
Habire bana oyunlar oynuyor,
Hesaplar yapýyor,
Sonra müdahale edince zýrlýyor.
Ne zaman kendimle hesaplaþtýðým
Yalnýz oturumlarým da,
Hiç haber etmeden usulca taburemi kaydýrýyor
Tepe taklak geliyorum.
Geceleri çizdiðim mutluluk vesikalarýma
Þekilsiz sakal býyýk karalýyor
Ertesi gün tanýyamýyorum kendimi
Bu ben deðilim diyorum.
Sonra tekrar alýyorum kalemi elime
Yuvarlak bir dünyanýn için de yuvarlandýðým
Bir köþeye oturtuyorum kendimi.
Etrafýma baktýðým zaman,
O kadar daðýnýk parça var ki, toplayamadýðým.
Ortaya kendimi aldýðým da,
Ýþe yaramaz bir diþli gibi hissediyorum kendimi.
Ne devir tutuyor,
Ne devran dönüyor.
Uyuduðum anlarda keskin bir usturayla çarkýný biliyor,
Sonra gözlerimi açtýðýmda þýrlanmýþ yüzüyle iþmar ediyor bana.
Açamýyorum bir türlü gözlerimi alýyor,
içimde hiç tanýmadýðým birisi var.
Tanýdýðým insanlar gittikçe yabancýlaþýyor.
Yakýndan sevdiklerim ise yanýmdayken yabanileþiyor.
Anlam veremiyorum.
Aslýna bakarsan,
Bazen hayat kendi iþini kendi görüyor.
Sonra diyorlar ki; herþeye raðmen yüzün gülebiliyor,
Nasýl baþýyorsun bunu?
Yine içimdeki o esrarengiz ses, sesleniyor bana.
Bakma sen benim parçalý bulutlu hallerime.
Gürültülü bir þekilde saðnak saðnak
Yaðýyorum her gece...

Selahaddin TEKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: