Gülümseyiş Mavisi

I.
Sol omzumdan aþaðý akan yalnýzlýk
Birleþip ayrýlan o kuþlara deðiyorsun.
Ýçime ateþ dökmüþtüm. Yaþým altý
Altýndan hiç kalkamadýðým hüzün kombinezonlarý
Girip çýkýyorum bu kente
Ölüþümü ve dönüþümü anlatýyorum uzun ip eleklerine
Bak bir mum, nasýl ötekileþiyor gözlerinde
Kaybediþlerimi toplayýp sana göçüyorum hiçlikten

Ah! Sinema bileti alýrken gülmüþtün hatýrlýyorum
Monologlar halinde hüzünü gösterime sokma savaþý
Geyik sýçramasý ve hiç bitmeyen o kitap
Aslýnda gülüþünü hiç duymadým

Anlamalýsýn Madam! Ben bir aðaçsam
Eðrileþiyorum aðlamalarýna, inan
Daha da olmazsa
Göz çukurlarýný bana ayýr
Üç-beþ begonya serip uyuyacaðým yutkunamadan
Gök, yüzüne düþüyor
Gözlerinde gülümseyiþ mavisi.

II.
Sonrasý umutsuz.
Bir yanký gibi adýn kulaðýmda
Do-re-mi ve karma(n)þýklýðýnla
Adýn hala dudaklarýmda
Buket buket hüzün yolladým güvercin postasýyla
Cuntalara iliþmiþ yaþamak kaygýsý
Yokuþ aþaðý inmeyi kendime konduramýyorum.

Anlatýrým, bir hüznü baþlatmýþtý bilmem-kaç savaþý
Anlatýrým, gözlerim çok bozuktu cumartesileri
Anlatýrým, rahle boyu özlemekle yaþýyorum

Çiçek boynuzlu geyikler çiziyorum defterime
Karþýlýk mahiyetinde seviþegelmek öyküsü
Romanlarda adýn geçmiyor artýk dimdiksin bir harf gibi
Elif, Vav ve Kûn
Olsa olsa muteber gidiþler.

III.
Çok kýsa
Boyum ve mutluluklarým
Aðaç altýndaydým gözlerimde yaþamak yaþlarý
Ceviz dersem sev! Çýnar dersem sen yine de sev
O kadar meþruydu yokluðun

Sanki þuramdaydýn
Göðsümle boynum arasýnda bir boþlukta
Uhrevi olmayan sözcükler yazdým avuçlarýma
Elini yanaklarýna koy. Unutacaksýn hüzünleri

Albay Lovegood ve içimdeki o yalnýzlýk hissi
Bir siper de rastlaþalým þafaða kafa tutarcasýna.
Þuuruma morfin biraz daha Tanrým!
Þuuruma morfin
Unutmak kalabalýklar arasýnda kaybolmakla anýlsýn
Þuuruma morfin ve Elif, Vav, Kûn.
Yokuþ yukarý seni çok özlüyorum.

Sosyal Medyada Paylaşın: