seni çok özlüyorum
Senden sonra kalbimin sesini duyamadým
Elimi hissedemedim, baþka tene dokunamadým
Ne adýný söyler oldum,ne de seni karanlýk gecelerde sayýkladým
Ýçim titremeye baþladý senden sonra asla ayýlamadým
Çokça insan geçti ömrümden, hiç birine ýsýnamadým
Okumaya baþladým seni ve zamanla anlamaya baþladým
Kulaklarýmda çýnlýyordu adýn baþka bir þey duyamadým
Öðrendiðim þarkýlarý bir bir okumaya baþladým
Zaten dertlerim azdý bir de seni unutmaya çalýþtým
Limanlarým ýssýzdý, geçmiyordu gemilerin aðladým
Üzülmüþtüm çok; ben, ben olmaktan çýktým
Yapraklar gibi dökülmeye baþlamýþtý gözyaþlarým
Okumadýðým kitap kalmadý ama ben seni bulamadým
Rüyalarým sen yoksun diye kabusa döndü, uyuyamadým
Umut diye ararken seni kör karanlýk kuyulara saplandým
Meðer ben sana aþýk olmuþum, sen gidince anladým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.