Hiç sandýðým olmadý benim
yada kenar köþem
bir parça çaputa
cep saatine
cam gözlü bibloya anlam yükleyemedim
ne de olsa
yadigar
tozlu bir konsola yakýþmayacak kadar güzel bir isim
Çekmecelerimde dünden bir iz bulamaz kimse
duvarlarýmda üþütmedim sevdiklerimi
içimi titreten kim varsa
aklýmýn odalarýnda baþ tacý
çerçeve içine hapsedemem
gönlümden taþanlarý
Görmek gerekmiyor vuslat için
sevgim ilk göz aðrým gibi her dem tazeyken
uzaklýk en sahtekar bezirgan
ölüm ise en kutsal ayrýlýk
Bilmiyorum ne yöne doðru akýyor zaman
hangi günün ertesinden geliyor bu bebek kokusu
hayat her sabah açan beyaz gül
aþk
gül gölgesinde þarký söyleyen kelebeðin tutkusu
Vakti zamanýnda ben de sevmiþtim birini
elleri esmer
gözleri neþeli
O bana akan duru bir nehirdi
ben üzerinde uyuyan nilüfer çiçeði
Cilasýz sözlerle sevdik birbirimizi
bazen hoyratça ama hep samimi
gün geldi suyla aþýnan taþlar gibi eridik
gün geldi faili olmayý seçtik kansýz cinnetlerin
kaç uykuyu gözleri kapanmadan öldürdük
kaç sabahý günaha buladýk kim bilir
sonra
sonrasý bende saklý
o da gönlümden taþan damlalardan biri
Uçurtmamý eleðin yanýna astým
vedalaþtým artýk hüsranla
silkeledim dilimde dolaþan sitemleri
sevdayý bir þiirin dizelerine baðýþladým
ve bir susku giydim üzerime
pembe üzerine mavi çiçekli
Yakýnda sonbahar sýðýnýr kapýma
heybe dolusu yaðmur
ve daldan düþen ilk yaprakla
radyoda bayram sabahlarýnýn faslý
aklýmda gül gölgesinde býraktýðým neþeli gözler
Deðerli hocam Ahmet Ormancý’ya en içten teþekkürlerimle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.