adýný senden alan bir yolculuktu benimkisi
dýþýnda dünya yörüngesinin
uzay mekiði gibi dolaþtým,
aþarak gökte mavileri
üç yýlda üç tur attým çevresinde gülevrenin...
her acýyý tattým, pudra þekeri gibi
yaladým ýþýðýný yýldýzlarýn
kimi bakýr, kimi çinko, kalay niþadýr;
en çok gözlerim yandý
onlar artýk düþ deðil, gerçek her biri
çünkü yaþadým, çünkü sevdim
beynimde yalnýz sen vardýn!..
ne zaman seni ansam, uzaktan sessizce
bir gece treni yaðmurda tünele girer
bir toprak solu/caný sanki
ýslak bedenini topraðýn içine çeker gibi
çürüyen yürek benim, topraða karýþan tenim...
Þaban AKTAÞ
27.04.1998