Üzerinden ne çok ay, ne çok saatler geçmiþ. Aynaya dönüp baktým gözbebeklerim çökmüþ. Düþünce, uykusuzluk, acý saçýmý dökmüþ. Kýrgýným, kýrýldýðým yerden büsbütün hem de.
Yüreðimi taþladýn, sustum içimde yangýn Sýrtýmdan býçakladýn, öyle güçlüyüm sandýn. Yetmedi sözcüklerin zehir kanýma saldýn. Dargýným, darýldýðým yerden büsbütün hem de.
Zor zamanýnda yalnýz, kimse seni anmadý. En ufak sýkýntýnda benim kadar yanmadý. Duasýný içinden, kalpten eden olmadý. Suskunum, susturduðun yerden büsbütün hem de.
Rahata erdiðin gün mezarýmý kazdýrdýn. Sonra kalbime bir bir mermileri dizdirdin. Yetmedi kalemime beddualar çizdirdin. Hissizim, hislerimi yitirdiðimden beri büsbütün hem de.
Bir an uykularýna, günahýn girmedi mi? Kendine ne yaptým ben, durup da sormadýn mý? Hadi, her þeyden geçtim Allah’tan korkmadýn mý? Dilsizim, dilin zehir olduðundan beri büsbütün hem de.
Þimdi ister piþman ol çektirdiðin acýdan, þimdi onca tövbe et, af dile yaradandan. Þimdi sana ne bir oh, ne de içten ah derim, Þimdi duam iyilikten, tek sözüm Allah kerim.
Fakat bil ki yaþadýklarým ancak senin eserin, Her zaman hatýrlayýp sevin, kendinle övün þunu asla unutma býraktýðýn yara derin. Ýster dua et içten, ister hýrsýnla dövün.
Üzerinden ne çok ay, ne çok saatler geçmiþ. Üzgünüm, çok üzgünüm çektiðim tüm hüzünden. Ýsyan deðil bu, þanslýyým sýnavýna Allah’ým beni seçmiþ. Küskünüm, haykýrdým çok, kýrdým senin yüzünden.
Nefret etmek o da ne, bir an bile etmedim. Aþk sözcüðünü senin isminle kirletmedim. Hani mutluluktan uçtuðun o silik fotoðraflar, Ýçinde nice yalan, onlarca günah saklar.
Onca þey yazdým, sildim hepsi iç dökümüdür. Geçmiþ koca bir boþluk, yüzü silik ölüdür. Konuþacaðým elbet, susmak ne mümkün böyle. Seni bekleyeceðim, o gün mahþer günüdür.
n.k-2015
"Hiç’liðedir..."
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sihirli Kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.